พญาแร้ง ประวัติและความรู้เกี่ยวกับพญาแร้ง

พญาแร้ง เป็นนกขนาดใหญ่ เป็นสัตว์ในวงศ์เหยี่ยว (Family Accipitridae) หรือนกวงศ์ผู้ล่า (Bird of Prey) มีพฤติกรรมที่ไม่ค่อยชอบอยู่รวมกันเป็นฝูงใหญ่ มักหากินอยู่ตามพื้นที่โล่งแจ้ง โดยมักจะบินร่อนเป็นวงกลมบนท้องฟ้าระดับสูง สามารถร่อนกลางอากาศอยู่นานนับชั่วโมง โดยไม่ต้องกระพือปีก พบมากในทวีปเอเชียแถบประเทศอินเดีย จีน พม่า และอินโดจีน

สำหรับเมืองไทยเรื่องราวของพญาแร้งเคยถูกบันทึกผ่านงานเขียนสารคดีของ พงศกร ปัตตพงษ์ เรื่อง ‘แร้งไทยในวิกฤต’ ในขณะที่ผู้เขียนเป็นผู้ช่วยวิจัยภาคสนาม โครงการวิจัยเพื่อความยั่งยืนของความหลากหลายทางชีวภาพในประเทศไทย ราวปี 2535 ซึ่งในช่วงนั้น พงศกรได้มีโอกาสเก็บรวบรวมข้อมูลและบันทึกพฤติกรรมผ่านภาพถ่าย โดยมี ‘แร้งหัวแดง’ (Red – Headed Vulture) หรือพญาแร้งเป็นพระเอกของเรื่อง มีฉากเป็นผืนป่าห้วยขาแข้ง ซึ่งเคยเป็นแหล่งพบ ‘แร้ง’ ถึง 3 ชนิด ได้แก่พญาแร้ง แร้งเทาหลังขาว และเเร้งสีน้ำตาล

พญาแร้งถิ่นกำเนิดพญาแร้ง

ถิ่นกำเนิดดั้งเดิมของพญาแร้งคาดว่าอยู่ในประเทศอินเดีย จากการค้นพบซากฟอสซิลที่มีอายุราว 10 ล้านปี พบกระจายพันธุ์ไปทั่วทวีปเอเชีย จนถึงประเทศอินโดนีเซียในอดีต แต่ในปัจจุบันพบได้น้อยลงมากในประเทศจีน อินเดีย เนปาล ภูฏาน พม่า ลาว เวียดนาม กัมพูชา และมาเลเซีย ในประเทศไทย พญาแร้งเคยมีถิ่นอาศัยในป่าดิบแล้ง ป่าดิบชื้น ป่าเต็งรัง และป่าละเมาะ พบได้ทั่วไปในทุกภาคยกเว้นภาคอีสานและภาคตะวันออก มักพบอยู่ตามยอดไม้สูง ชอบกินซากสัตว์เป็นอาหาร

ลักษณะพญาแร้ง
เป็นนกแร้งขนาดใหญ่ชนิดหนึ่ง มีขนาดลำตัวโตเต็มที่ประมาณ 76–80 เซนติเมตร น้ำหนักประมาณ 3.5–6.3 กิโลกรัม ระยะระหว่างปลายปีก 2 ข้างกว้าง 1.99–2.6 เมตร หัวและคอเปลือยมีสีแดงถึงส้ม เท้ามีสีแดง ขนตามลำตัวสีดำ ปีกมีแถบสีขาว–เทาขน ที่หน้าอกและโคนขามีสีขาว ที่คอมีสีขาวขึ้นโดยรอบมองดูคล้ายสวมพวงมาลัย ตัวที่ยังไม่โตเต็มที่ ขนบริเวณหัวและอกมีสีขาว ปีกสีน้ำตาล

พญาแร้ง ลักษณะนิสัยพญาแร้ง

ไม่ค่อยชอบอยู่รวมกันเป็นฝูงใหญ่ แต่จะบินลงมากินซากสัตว์ตาย ก่อนอีแร้งชนิดอื่น ๆ ที่มีลำดับทางสังคมต่ำกว่า คือ อีแร้งเทาหลังขาว หากินอยู่ตามที่โล่งแจ้ง โดยบินร่อนเป็นวงกลมบนท้องฟ้าระดับสูง มีสายตาไว สามารถร่อนกลางอากาศอยู่นานนับชั่วโมง โดยไม่ต้องกระพือปีกเลย กินซากสัตว์เน่าตายตามพื้นดิน โดยร่อนบินหาอาหารกลางอากาศ เมื่อพบจึงบินลงมาจิกกิน

ประโยชน์พญาแร้ง
พญาแร้งเป็นสัตว์ที่มีประโยชน์ต่อระบบนิเวศอย่างมาก เนื่องจากช่วยกำจัดซากสัตว์ตาย ซึ่งเป็นแหล่งสะสมของเชื้อโรคและแมลงวัน ช่วยลดการแพร่กระจายของโรคระบาดในสัตว์ป่าและสัตว์เลี้ยง

การอนุรักษ์พญาแร้ง

• การบังคับใช้กฎหมายอย่างเข้มงวด เพื่อป้องกันการล่าสัตว์เพื่อการค้าและการฆ่าพญาแร้งโดยผิดกฎหมาย
• การสร้างจิตสำนึกอนุรักษ์ให้แก่ประชาชน เพื่อลดการใช้ยาเบื่อสัตว์ป่าและลดการปนเปื้อนของสารเคมีในซากสัตว์
• การฟื้นฟูแหล่งที่อยู่อาศัยของพญาแร้ง เพื่อให้มีแหล่งอาหารและแหล่งทำรังที่เหมาะสม
• การเพาะขยายพันธุ์พญาแร้งในกรงเลี้ยง เพื่อนำกลับสู่ธรรมชาติ

——————————————————————————————————————–

เครดิตเว็บไซต์ ufarich777

อ่านวิธีเลี้ยงสัตว์เลี้ยงอื่นๆ ติดตามได้ที่ quadrone